Het sprookje van de nieuwe kleren van de keizer is inmiddels een epische vertelling geworden. Aangeland bij het tweede van de drie hoofdstukken, gaat deze over belangenverstrengeling en ruis. In de inleiding bespreek ik de ontstaansgeschiedenis van belangenverstrengeling in de voedingswetenschappen. Verassend genoeg vind deze zijn oorsprong in 1953, bij de tabaksindustrie. Vervolgens ben ik verder gegaan met voorbeelden van belangenverstrengeling op beleidsniveau en schrijf ik nu over ruis in de communicatie over de voedingswetenschappen.
Als voorbeelden van stoorzenders die ruis creëren haal ik het werk van Nina Teicholz en Zoe Harcombe aan. Tegelijkertijd probeer ik de discussie die is losgebarsten n.a.v. het adviesrapport van het DGAC en de uiteindelijke Amerikaanse voedingsrichtlijnen te doorgronden. De discussie gaat over het weglaten van de richtlijn voor cholesterol en welke soorten voedingsvetten het risico op hart-en vaatziekten vergroten.
Op gegeven moment kon ik door de bomen (lees:artikelen en commentaar van experts) het bos (lees: het onderwerp van cholesterol, voedingsvetten en hart-en vaatziekten) niet meer zien! Daarom leek het mij een goed idee een infographic te maken om duidelijkheid te creëren. Zie hieronder het resultaat, en bronnen zullen in het definitieve artikel beschikbaar zijn.